Alweer een verjaardag? Nee hoor, dit is slechts een introductie van onze gids in Dalat… Mr Hiep! En niet zomaar eentje, nee, een van de stoerste soort: de Easyriders! Voor wie niet bekend is met het concept: Easyriders zijn mannen (en vrouwen? Nee, toch eigenlijk alleen mannen) die hun brommer en kennis van de omgeving aanbieden aan geïnteresseerde toeristen. Dit leek ons een verfrissend idee, en dus hebben wij ons een dag lang laten rondtouren langs watervallen, een ‘crazy house’, pagodes en diverse huisjes waar mensen allerlei dingen maken en laten groeien en bewerken. (bamboemanden, whisky, zijde, champignons, koffie, bloemen, en misschien nog wel meer dingen die we inmiddels vergeten zijn.) Het leukste aan dit alles was echter de rit zelf, de wind in onze wapperende haren, en een kwebbelende Mr Hiep en Mr Lee, die al hun Nederlandse woordjes keer op keer ten gehore brachten. Jammer was dat Mr Hiep ons daarna een beetje bleef stalken bij ons guesthouse dat kennelijk ook dienst deed als zijn vaste hangout, maar we zijn maar vriendelijk blijven lachen.

Wat Dalat naast de vriendelijke mensen zo aangenaam maakt is het klimaat. Het lijkt hier wel een milde Nederlandse zomer! Gelijkenis met Nederland leek ons een goede reden om de fietsbenen weer eens te werk te stellen, en vandaag hebben we onszelf dus afgebeuld op een tandem. Nederlands klimaat of niet, Dalat heeft duidelijk niet ons platte landschap! Dat zagen we gisteren ook al vanuit de trein, die luid toeterend en puur voor het toerisme op en neer kachelt. Over toeteren gesproken: hier Vietnam geldt het recht van de luidste toeter! Als er een auto hard toeterend op je af rijdt kan je maar beter maken dat je uit de weg komt, want hij zal geen centimeter per uur voor je remmen! Ben je getoeterd, dan ben je gewaarschuwd. Gelukkig gold dit niet op de rodelbaan: die karretjes hadden geen toeter, en inhalen zat er daar gelukkig ook niet in.

Je ziet, we zijn weer druk bezig geweest met belangrijke zaken. Bijna net zo belangrijk als ons modderbad in Nha Trang… Onze Deense vriendinnen Iben en Astrid hebben we ook daar weer getroffen, en we hebben ons met zijn viertjes even flink laten weken in de warme modder. Heerlijk voor het huidje! Nha Trang was verder vooral goed voor strandbezoekjes. Ieder strand is anders natuurlijk, maar voor deze maand hebben we wel weer genoeg strand gezien.

Morgen een bus naar Saigon, waar we de Denen nog een laatste keer zullen zien voordat zij het land verlaten. Niet lang daarna zal het ook aan ons de beurt zijn, een datum die met rasse schreden in zicht komt…

* * * * * English Version * * * * *

The title for this week’s story is not just some weird Dutch word, it’s also an introduction! Mr. Hiep was our Easyrider when showing us around Dalat. For those of you who are not familiar: Easyriders are a group of guys that originated in Dalat. They lend their motorcycles and knowledge of the country to tourists like us, who want to see Vietnam in a different way. Apparently these guys are a must when visiting Vietnam, so we realized we had to go on a trip with them at least once. This resulted in a day of zooming around the countryside of Dalat, visiting pagodas, waterfalls, a silkfactory, a ‘crazy house’, and many sites with all kinds of different purposes. (whisky brewery, silk worm farm, bamboo basket weaving, mushroom farm, coffee plantation, flower plantation, and perhaps more that we’ve already forgotten.) The best thing about this trip however were the motorbikes! Speeding around with Mr Lee and Mr Hiep, enjoying the stunning views, feeling the wind in our hair, having the chatter and showcasing of all the Dutch words they know in our ears: you can see it was a day never to forget.

Besides the friendly people what makes Dalat very pleasant is the climate. It feels like a mild Dutch summer op here, excellent! Feeling like home seemed like a good reason to get the ol’ legs going again: we rented a tandembike. Unfortunately Dalat’s landscape is nothing like the pancake that is Holland, so we had quite the workout today! I guess we should have been warned, we already saw the hills from the ‘steam engine’ train that we took yesterday. This train works its way through the valleys while honking loudly. It’s not the only thing that is honking though… it seems that the one to hold the power here is the one with the loudest horn. You best get out of the way when a loudly honking vehicle approaches you. The horn is their insurance that they ‘told you they were coming’ and they will not slow down one centimeter per hour for your sake! Luckily the ‘roller coaster’ (bob) didn’t operate in this manner: there was no passing and no honking on that thing.

As you can see we’ve kept ourselves busy, and we can add our time in Nha Trang to that. The mudbaths in that town are famous: a good reason to have a decent soak. Seeing our Danish friends Iben and Astrid again made it every bit more fun! Besides the mud Nha Trang is mostly just a seaside town, and as strangely as it may sound… We’ve seen enough beach for the next couple of weeks!

Tomorrow we’re getting on the bus to Saigon, where we’ll see our Danish friends for the last time before they leave the country. Before long, it’ll be our turn too…